Η Ντόρα... η "θεοποίηση" των bloggers και ο ...λαγός !

Mε ένα ιδιαίτερο ξάφνιασμα η κοινή γνώμη ενημερώθηκε αργά την Παρασκευή από τα βραδυνά δελτία ειδήσεων για μια πρωτότυπη - κατ’ ιδίαν και ιδιαίτερη - συνάντηση της Υπουργού Εξωτερικών με ομάδα Bloggers. Το πρώτο ξάφνιασμα διαδέχτηκε η μεγάλη έκπληξη όταν είδαμε και ακούσαμε όλοι μας ότι το όνομα «ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» εντάσσεται κατά την κα Μπακογιάννη στις προδιαγραφές που έχει θέσει η ελληνική πλευρά. Είναι δηλαδή μια σύνθετη ονομασία με ...γεωγραφικό προσδιορισμό. Η έκπληξη και ο ντόρος που ξεσήκωσε η ξεκάθαρη τοποθέτηση της ....Ντόρας υπέρ μιας συγκεκριμένης ονομασίας (πράγμα που δεν είχε κάνει ποτέ έως τώρα Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών) έδωσε αμέσως την θέση τους στην απορία. Γιατί επέλεξε τώρα να κάνει αυτή την τοποθέτηση; Γιατί έτσι μέσω των Bloggers; Ποιο τo background της ομάδας με την οποία συναντήθηκε η Υπουργός και με ποια κριτήρια επιλέχτηκαν ; Ποιοι οι σκοποί της συνάντησης (φανεροί και αθέατοι) ;

Δυστυχώς κατά τα φαινόμενα η κα Μπακογιάννη μπέρδεψε την προσωπική της αυτοπροβολή, την καλώς νοούμενη προώθηση των εθνικών συμφερόντων και την δυναμική του bloging που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα και στη χώρα μας. Αποτέλεσμα; H αξιοπιστία του Blogging να δεχτεί ένα πλήγμα γιατί η συνάντηση αυτή χρησιμοποιήθηκε ως ...λαγός. Έριξε η Υπουργός το όνομα στο τραπέζι, δεν υπήρξε αντίδραση στην ομήγυρη, το «παίξαν» τα κανάλια, αρχίζει να δημιουργείται «κλίμα» για το όνομα «ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και η Υπουργός θα προσπαθήσει να αποκομίσει και πολιτικά οφέλη από την διαχείριση ενός εθνικού μας ζητήματος, καθώς μετά το Βουκουρέστι φάνηκε να κεφαλοποιεί μόνο ο Πρωθυπουργός την επιτυχία!

Η προσωπική στόχευση και τα μικροκομματικά συμφέροντα ενός πολιτικού όμως, δεν ταυτίζονται πάντα με τα συμφέροντα της χώρας. Σωστή η πρόθεση για ενημέρωση των Bloggers για τα εθνικά μας θέματα και η επιδιωκόμενη συνεργασία του Υπουργείου με νέες μορφές διαμόρφωσης της παγκόσμιας κοινής γνώμης, αλλά αυτό θα είχε ουσία αν γινόταν θεσμικά και με αξιόπιστους παράγοντες. Ας δημιουργήσει πρώτα ειδικό τμήμα «διαδικτυακών πρέσβεων» ή «κομάντος», ας εμπεδώσει μια ευρύτερη συνεργασία με άλλες εθνικές υπηρεσίες (Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, Ε.Υ.Π., κ.α) και ας καλέσει τότε πανεπιστημιακά ιδρύματα, φορείς αλλά και ιδιώτες που έχουν γνώσεις και εμπειρίες πάνω στο αντικείμενο ώστε να βγει ένα εθνικά ωφέλιμο αποτέλεσμα. Από την στιγμή που δεν το κάνει αυτό, όσο καλές προθέσεις και να έχει, πρόκειται για ερασιτεχνικά πυροτεχνήματα, με σκοπό την προσωπική εκμετάλλευση καταστάσεων και τη διαμόρφωση συνειδήσεων στην κοινή γνώμη με πλάγια μέσα.

Ας μην αυταπατάται όμως κανείς. Οι Bloggers δεν είναι το σύγχρονο ιερατείο και οι μάγοι της φυλής που με διάφορα φίλτρα και τις γνώσεις τους θα κάνουν μαγικά. Αν δεν έχεις πραγματικά επιχειρήματα και θέσεις η σύγχρονη πραγματικότητα θα σε απορρίψει. Και το όνομα «ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» δεν μπορεί να επικοινωνηθεί ως...γεωγραφικός προσδιορισμός. Μόνο ως νέα υποχώρηση μπορεί να κατανοηθεί. Η αρθογραφία της κας Μπακογιάννη άλλωστε πριν από μέρες, που έφερε ως παράδειγμα το ΜΕΞΙΚΟ και το ΝΕΟ ΜΕΞΙΚΟ, μετά και το περιστατικό με τους Bloggers καταστά ακόμα πιο ασφαλές το συμπέρασμα για τους...λαγούς που είναι και επίκαιροι.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και ΚΑΛΗ μας ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Βασίλης Π. Μπόκος
Δικηγόρος, Μ.Α. Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών.

Προηγούμενο άρθρο μου με θέμα το Σκοπιανό:
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ “DEMEC ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ”

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ “DEMEC ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ”

Μια χαμένη μάχη και μια άλλη που μπορεί να κερδιθεί

Μέσα στον ορυμαγδό των δηλώσεων, της ονοματολογίας για το βόρειο γειτονικό μας κράτος και την επιστροφή φαντασμάτων του παρελθόντος τις τελευταίες ημέρες, διέκρινα στον όρο «Δημοκρατία της DEMEC ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» την πιο έξυπνη αλλά και σωστή πρόταση που διατυπώθηκε από Έλληνα.
Η ιδέα είναι του Xάρρυ Κλυνν, όταν τον ρώτησαν αν δέχεται τον όρο «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων και τι θα πρότεινε αυτός ως Πόντιος και κάτοικος Καλαμαριάς. Για όσους δεν είναι γνώστες του προθέματος demec που χρησιμοποιείται κατά κόρον στη Θεσσαλονίκη, και γενικότερα στην Ελληνική Μακεδονία, σπεύδω να εξηγήσω ότι ντεμεκ σημαίνει κάτι το ψεύτικο, το ...και καλά, κάτι σαν φο μπιζού ένα πράγμα.

Ο Χάρρυ Κλυνν τα είπε όλα με αυτή την τοποθέτηση μεταξύ σοβαρού και αστείου. Είπε σε μια φράση δύο μεγάλες αλήθειες. Και οι αλήθειες αυτές κατά την άποψή μου είναι οι εξής:

1. Έχουμε χάσει οριστικά το θέμα του ονόματος. Το κράτος των Σκοπίων θα λέγεται κάπως Μακεδονία. Η υπόθεση αυτή χάθηκε το 1946. Τότε έπρεπε να αντιδράσουμε. Τότε το καλό παιδί για τους Αμερικάνους (επειδή τα έσπασε με τον Στάλιν), ο Τίτο βάφτισε την VARDASKA «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η Ελλάδα δεν μπόρεσε να αντιταχθεί και να διαβλέψει τους μελλοντικούς κινδύνους. Πρώτον γιατί σπαραζόμασταν από τον εμφύλιο και δεν είχαμε τα κότσια να «γκρινιάξουμε» στις Η.Π.Α. τότε (΄50 -΄60) και δεύτερον ελάχιστες εξαιρέσεις στον πολιτικό αλλά και πνευματικό κόσμο πίστευαν ακόμα και αργότερα (΄70 -΄80) ότι η προπαγάνδα των Γιουγκοσλάβων θα έβρισκε αντίκρισμα σε παγκόσμιο επίπεδο.Τώρα είναι αδιανόητο να προσπαθούμε να πείσουμε γενιές ολόκληρες στα Σκόπια, στο Μοναστήρι, στη Γευγελή και άλλων πόλεων της FYROM ότι απλά θα λέγονται....Σκοπιανοί. Πόσοι Έλληνες θα θέλανε να λέγονται μόνο Αθηναίοι και όχι Έλληνες και Ηπειρώτες, Κρητικοί, Μακεδόνες κλπ;

2. Από την στιγμή που το ζήτημα άπτεται της διαμόρφωσης μιας εθνικής ταυτότητας, είναι αναπόφευκτο ότι θα υπάρξουν συγκρούσεις και εντάσεις. Εδώ θα πρέπει να στρέψουμε ως χώρα την προσοχή μας και να δώσουμε έμφαση ώστε να καταγραφεί στην όποια συμφωνία και να εμπεδωθεί στην πλανητική κοινότητα ότι το όποιο όνομα Μακεδονία του νέου κράτους δεν συνεπάγεται μια αυτόματη κατοχύρωση σε αυτό της ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας. Η αρχαία Μακεδονία είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα γιατί ποτέ δεν υπήρξε. Οι αρχαίοι Μακεδόνες μίλαγαν και έγραφαν αρχαία ελληνικά. Δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος με βάση τα σύγχρονα επιστημονικά κριτήρια που καθορίζουν τον όρο «έθνος». Δεν μπορεί να καπηλεύονται ονόματα και σύμβολα. Δεν μπορεί τα βιβλία των γειτόνων μας να καλλιεργούν στα νέα παιδιά κρυφούς πόθους αλύτρωτων πατρίδων με χάρτες της Μακεδονίας, τα σύνορα της οποίας να φτάνουν στην Κατερίνη. Σε όλα αυτά πρέπει να δοθεί το βάρος μας και αυτή η μάχη μπορεί να κερδιθεί προς όφελος της εθνικής μας αξιοπρέπειας και προς όφελος της βαλκανικής ασφάλειας και σταθερότητας.

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις ακόμα, και να μην περάσουν απαρατήρητα και ασχολίαστα ορισμένα γεγονότα για την υπόθεση του Μακεδονικού όπως:

• Η φράση του πρώην πρωθυπουργού ότι σε 10 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται την υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων πρέπει να περιληφθεί στις πιο άστοχες δηλώσεις του αιώνα. Αν είχε επιμείνει στην ονομασία Σλαβομακεδονία με την καταχώρηση όσων προαναφέρθηκαν και την διευκρίνηση ότι οι κάτοικοι της Σλαβομακεδονίας είναι Σλάβοι και ο όρος Μακεδονία είναι γεωγραφικός, τότε η ιστορία θα του επιφύλασσε μια καλύτερη θέση.

• Αν πάντως κάποιος ήθελε σήμερα να κάνει μια εύστοχη δήλωση, θα του πρότεινα να χρησιμοποιήσει στίχο από ένα τραγούδι του Παπάζογλού που λέει : «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν».

• Πώς αλήθεια να εξηγήσει κανείς την εκκωφαντική σιωπή του κ. Σαμαρά για τις εξελίξεις και πώς αυτός που έριξε την κυβέρνηση της Ν.Δ. το 1993 θα καταδεχτεί μια χειρότερη λύση το 2008 από την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή;

Ας βγάλουμε λοιπόν όλοι τα συμπεράσματά μας από την μέχρι τώρα αρνητική πορεία του μακεδονικού ζητήματος και κυρίως ο πολιτικός κόσμος να αναλάβει την ευθύνη να δώσει την δεύτερη μάχη που αναλύθηκε παραπάνω, γιατί την πρώτη δεν την δώσαμε όταν έπρεπε.

Τώρα, πιο ώριμοι από ποτέ και πιο ενωμένοι από ποτέ, ας μην επιστρέψουμε σε λάθη, παραλήψεις και έριδες του παρελθόντος. Το οφείλουμε στην ιστορία μας.

Βασίλης Π. Μπόκος

Δικηγόρος, Μ.Α. Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών.